O projekcie MATYLDA mogliście przeczytać w poprzednim poście. Znajdziecie tam też genialne zdjęcia wykonane przez Martynę Antczak.

„Zapotrzebowanie na pożywienie, które daje nam krowa- i nie tylko mięso- jest zdumiewające. W samych Stanach Zjednoczonych konsumuje się około szesnastu miliardów hamburgerów rocznie. W ciągu ostatnich czterdziestu lat spożycie sera wzrosło trzykrotnie. Wprawdzie pije się mniej mleka niż kiedyś, częściowo ze względu na ciągłe szaleństwo związane z butelkowaną wodą i słodzonymi napojami, ale każdego roku sprzedaje się niemal dwadzieścia trzy miliardy litrów tego produktu.”

„Mleko, choć może mniej poetyckie niż krzywizny wołowiny, należy do podstawowych produktów spożywczych. Krowy karmią nas mlekiem, ponieważ przede wszystkim są ssaczymi matkami, które wychowują dzieci. Znajomość tego biologicznego faktu ulega erozji z prostej przyczyny: coraz mniej z nas ma jakikolwiek kontakt z rolnictwem- a zatem ze źródłem naszej żywności.”

„Krów skazanych na krótkie życie w megafermach nie postrzega się jako myślących jednostek, które coś czują. Inteligencji, osobowości i wrażliwości krów nie widzi się w hodowli przemysłowej i systemie CAFO, skoncentrowanych operacjach tuczenia zwierząt, gdzie zwierzęta są zabijane na wołowinę. Krowy te nie mają również swojej naturalnej diety.”

„Krowy rozpoznają nas jako jednostki. Biorąc pod uwagę wieki obopólnych doświadczeń, to odkrycie ma sens. Eksperymenty Pierre’a Rybarczyka, naukowca zajmującego się między innymi krowami mlecznymi, wykazały, że holsztynki odróżniały ludzi od siebie, nawet gdy osoby nosiły identyczne ubrania.”

„Oczywiście krowy pragną nie tylko towarzystwa ludzi. W 2014 roku naukowcy po raz pierwszy wykazali, że trzymanie cieląt mlecznych pojedynczo osłabia ich zdolności poznawcze: cielęta w towarzystwie rówieśników lepiej radzą sobie z rozwiązywaniem problemów.”

„W związku z tym, że jedzenie wołowiny celebrują miliony, a samo źródło mleka zanika w świadomości zbiorowej, krowy jako zwierzęta żyjące własnym życiem są zwyczajnie niewidzialne. Zdarza nam się cieszyć na widok pasącego się bydlątka, kiedy pieszo lub samochodem mijamy rozległe pastwiska, albo gdy patrzymy na sangwiniczne mordki krów na kartonach mleka i na billboardach. Ale ilu z nas, którzy nie mają gospodarstwa, spędziło jakiś czas blisko krowy?”

fragmenty z książki „Osobowość Na Talerzu” Barbara J. King

Za piękne zdjęcia dziękuję Martynie :*